''Neniu homo estas insulo.'' (John Donne 1572 - 1631)
Ankaŭ ni planas Zamenhofan Feston en Kopenhago, kaj ia
muzikumado ĉiam plibonigas la festan etoson. Tial antaŭ kelkaj
semajnoj muziktalenta amikino Zoia proponis al mi, ke mi verku
kanto-tekston por melodio, kiun ŝi komponis. Kvankam mi preskaŭ
neniam verkas tiajn, mi diris, ke jes, kaj aŭskultis la melodion
belan. Sed bedaŭrinde mi devis konfesi al ŝi, ke mi rezignis verki
ties tekston, ĉar la melodio estis al mi tro komplika.
Tamen la ideo estis semita. Tial mi verkis skizon de
kanto-teksto, kiun mi sendis fejsbukmesaĝe al Jens, kiu estas la
ĉiame pacienca redaktoro de nia revuo 'Esperanto en Danio', por ke
li forigu gramatikajn pekaĵojn. Post longa silento li resendis al mi
la ne nur gramatike sed ankaŭ tekste plibonigitan tekston.
La venonta ŝtupo estis la elekto de melodio. La teksto
fakte memorigis min de iu melodio, kies nomo kaj fonto mi forgesis.
Tamen la melodio taŭgas, kaj espereble iu iam povus informi al mi la
nomon.
Zoia venos gitarludi kaj kanti tiun kanton kaj ankaŭ
espereble sian propran la 15-an de decembro.
Jen
la kanto.
La revo
pli kara ol or'.
Revadis la
knab' Ludoviko,
Pri io pli
kara ol or'
Li revis pri
paco senfina
pro tio ni
kantu en ĥor'
Ni kun
Ludoviko dividu
La revon pli
karan ol or'.
Ni kun
Ludoviko dividu
La revon pli
karan ol or'
Batalis
surstrate najbaroj
Pro manko de
interkompren'.
Paroli per
lingvo neŭtrala
Jen solvo de
l'homa dilem'.
Ni kun
Ludoviko dividu
ktp.
Ekkreis la
knab' Ludoviko
La ilon por
ĉies kompren'
Per uzo de
vortoj komunaj
Solviĝos la
homa dilem'.
Ni kun
Ludoviko dividu
ktp.
Jen donis
knabet' al la mondo
Donacon pli
karan ol or'.
Se l' mondo
ignoras la kanton
L'espero
plurestas en kor'.
Ni kun
Ludoviko dividu
ktp.