9/23/2015

Al la afero!



Nia celo estis, estas kaj estos la kolektado de 11,000 eŭroj.

 Prefere antaŭ la mezo de Oktobro 2015. 

 

Tiu monkolekto estas por la financado de la 3-a akvo-projekto de Kamparana Solidareco en la urbo de Kalima, Maniema Provinco en DR-Kongolando.


Sube estas mapo, kiun mi fotis en Louisiana Artmuzeo en Danio. Temas pri la trinkakva situacio en Afriko. La plej malhelruĝaj eroj estas tie, kie la plej malmulte da la enloĝantoj havas salubran akvon - t.e. inter 2 kaj 37%. 
Jen la situacio en Kalima. 
Tie nur 10 procento da la enloĝantoj havas aliron al pura trinkakvo.

 



Se vi ne jam estas informata pri la projekto, kies celo estas la plibonigo de la situacio,  ties informo legeblas en la dekkvino da blogeroj pri la temo, kiujn mi ĝis nun aperigis en tiun blogon.



 
Jen la situacio ĝis nun:

Privataj donacoj: 1,885 eŭroj.
Fondusoj : 5,000 eŭroj.
Promesoj : 3,531 eŭroj. (Ni fidas la promesantojn)
Entute 10,416 eŭroj

Tial mankas al la kolekto 584 eŭroj.


Por unu persono 584 eŭroj estas granda sumo. Sed se sesdeko da personoj pagus po 10 eŭrojn la kolekto plensukcesus.

Se ni kolektus la monon Komparana Solidareco konstruus  akvo-kranaron simile al tiu, kiun ili konstruis decembre 2014. 
Post la konstruado 4,800 personoj trinkos sanan akvon.



Se ni ne sukcesos, 4,800 personoj daŭre trinkos malsanigan akvon de tiaj fontoj - vidu sube.



Kontribuoj grandaj aŭ malgrandaj estas bonvenaj. 

Bonvolu enpagi ilin en la UEA- konton: avex-z





9/19/2015

Rifuĝintoj ankaŭ en Kalima DR-Kongolando

Portempe la enloĝantaro eŭropa sentas sin dronigita pro la granda homenfluo de Sirio kaj aliaj suferantaj landoj en la mondo. Politikistoj ŝajne estas preskaŭ tiel konfuzitaj kiel aliaj enloĝantoj. Ĉiu certe kompatas la rifuĝintojn, sed neniu vere scias kion fari. (Nu, jen mia impreso).

Pro la granda milito afrika ekde 1996 ĝis 2003 DR-Kongolando multe suferis. En la orienta parto de la lando la enloĝantaro ankoraŭ suferas pro batalemaj milicoj, kiuj profitas per la tieaj mineraloj valoraj. Pro tio ankaŭ estas rifuĝinta problemo tie. Kvankam Kalima estas tre malriĉa urbo, la situacio tie estas relative trankvila. Pro tio rifuĝintoj elektas iri tien.

Laŭ la informo de Etienne Kachelewa, kiun li ricevis de Sendependa Elektanta Komisiono de DR-Kongolando la oficiala nombro da enloĝantoj en Kalima estas 136,000. Tamen en la jaro 2013 la nombro kreskiĝis pro la enfluo de rifuĝintoj. Laŭ raporto de Radio Okapi en Novembro 2013, 4820 rifuĝintoj alvenis al Kalima. Ili fuĝis pro milicoj, kiuj perforte minacis la popolojn en apuda regiono. En Kalima troviĝis neniu NRO kiu povus subteni ilin. Nek la lokaj politikistoj kapablis aranĝi la subtenon de tiel granda homenfluo.

La solvado en Kalima estis, ke malriĉaj sed gastemaj kalimanoj gastigis kaj gastigas la rifuĝintojn. 

Venas kelkaj interesaj videoj pri Kalima dank' al Alphonse Waseka.

En 2013 per monsubvencioj de AVE kaj Wasserkraft Volk AG ili riparis la akvo-pumpon en la hospitalo. Jen video en kiu, hospitala administranto parolas pri la afero.





 En 2014 per subvencioj de AVE, Wasserkraft Volk AG kaj monkontribuoj diversaj ili konstruis publikan akvo-kranaron en unu el la kvartaloj. Jen video pri la vespera akvoĉerpado.





Se sukcesos al ni kolekti la monon antaŭ la fino de la jaro ili konstruos akvo-kranaron en alia kvartalo.

Se vi volus helpi la civitanojn de Kalima per mondonaco vi povos sendi ĝin al la UEA-konto de AVE, kies nomo estas avex-z . Bonvolu mencii, ke la celo de la donaco estas ''akvo por Kalima''.

9/12/2015

Ĉu progresas la akvo-projekto?

Ĉu progresas la akvo-projekto?

 

 Dank' al Alphonse Waseka, kiu fotis kaj filmis per sia poŝtelefono, eblas informi iom pli pri la ĉiutaga vivo en Kalima

Tamen unue pri la financa situacio:


Ekde la Universala Kongreso la monkolekto jam kreskas. En Danio mi ricevis kontribuojn kaj de malavaraj Esperantistoj kaj de aliaj bonkoruloj. Eĉ pli bone estas, ke Manfred Westermayer  ricevis 2,000 eŭrojn por la projekto de la germana fonduso "Brücke". Tamen kvankam ni pli kaj pli opinias, ke ni  atingos la celon, ni ankoraŭ bezonos pli da kontribuoj.


Pozitiva evoluo estas la fondiĝo de akvokomitato en Kalima. Ties tasko estos la prizorgado de la kranaro kaj la monkolektado de la uzantoj por ĝia bontenado. Jen la komitatanoj kune kun Alphonse (meze).

Ge-sinjoroj: Kaif, Assina BOSENGA, Kalibutwa Michel, Bwasusa ANYASI Dieudonnée, Swadi Mutombo, Amisi NKENYE Reddy,Tchentao KATCHELEWA.



 La akvosituacio en la kvartalo, kie ili lastjare konstruis kranaron, estas  bona.

 



Tamen por tiuj, kiuj loĝas en aliaj lokoj, la situacio estas mizera.

 

 Pro tio 
Alphonse intervjuis junulinojn, kies tasko ĉiutaga estas la kolekto da akvo de malpuraj fontoj.




En alia video Alphonse parolas kun maljunulino pri la akvoproblemoj, kiujn ŝi ĉiutage alfrontas .




Se vi volus helpi la civitanojn de Kalima per mondonaco vi povos sendi ĝin al la UEA-konto de AVE, kies nomo estas avex-z . Bonvolu mencii, ke la celo de la donaco estas ''akvo por Kalima''.









9/11/2015

Kelkaj Sentoj Kaj Impresoj Pri La 100-a UK

La sekvonta artikolo ne estas de mi, sed de unu el miaj bonaj amikoj Ana Ĉumbeliĉ Rossum. 

Jen Ana!

''Miaj sentoj kaj impresoj pri la 100-a UK en Lillo


Kvankam ne plu estas tiel bezonata fizike ĉeesti la Kongresoj kiel en la ataŭaj tempoj por sekvi la okazintaĵojn en ĝi, mi ĝuis esti en nia unika kaj bunta familia rondo. Doni la manon al ĉiuj amik(ojn-inojn), kiujn mi ne vidis dum unu jaro estas sento aparta. Tiun senton oni nepre ne havas, se oni sekvas nian UK-on nur per la ekrano.

Ni el Danio kune kun kelkaj Svedaj kaj unu Nepala Esperantisto, buse atingis la Francan urbon Lillo. La vojaĝo estis longa sed la etoso estis agrabla. ĉio bone funkciis! Alaŭdon al Peter Wraae kaj Ileana.

Estas kelkaj aferoj kiujn oni devas ordigi ĉe la alveno, sed la grava afero por mi, estas bone plani la semajnon. La ĝuo tiumaniere estas duobla kaj oni ŝparas energion en tiu bunta programo.

Mi ne povas diri ĉu la malfermo aŭ la fermo de la Kongreso estas pli interesaj, ĉar ambaŭ estas kortuŝaj. Ĉe la fermo de la Kongreso la plej kortuŝa estas vidi kaj sperti tiom multe da infanoj kantis por ni. Ili donas al ni la esperon por la afero.

Dum la semajno mi atingis tion, kion mi nepre volis. Mi ĉeestis koruson en la urboplaco kun niaj musikistoj kaj ni kunkantis multajn kantojn Esperantajn. Ni faris nin videblajn, do ĉiuj, kiuj volis vidi kaj senti nin, havis la eblon.

Ĉi- jare interalie okazis naŭ klerajn prelegojn. Kelkaj el ili estis sciencaj kaj kelkaj ne, sed ĉiuj estis simaniere interesaj. Kromajn okazintaĵojn oni povis flari aŭ pere de rakontoj aŭ ricevi la impresojn pri ili. Gravaj novaĵoj ĉiutage aperis en la ĉiutaga Kongresa Kuriero.

Ĝis la fino de la semajno ankoraŭ kelkaj aliĝis la kongreson. Ni estis iom pli ol 2600 partoprenantoj kaj tio estas multe pli ol la averaĝa partoprenantaro en la lastaj jaroj.

Mi sukcesis ekskursi en la belan urbon Brugger en Belgio. Belan arkitekturon kaj konstru-stilojn mi vidis. Multaj turistoj turistumis tien.Poste ni lunĉis bongustan lokan manĝaĵon kaj trinkis belgan bieron. La urbon ni vidis ankaŭ de la boato kune kun tre taŭga loka Esperantista ĉiĉerono. Mi estis ravita de la fakto, ĉar ne ĉiam oni estas tiel bonŝancaj.
Okazis multaj bonaj aferoj, kaj mi sentas ke niaj UK-o j iĝas pli kaj pli interesaj pro la kresko de ilia kvalitito. Estas pli kaj pli da junuloj kiuj serioze kaj profesie interesiĝas pri Esperanto. La kondiĉoj por la junuloj povus esti plibonaj sed montriĝas, spite la realo, ke ili entuziasmiĝas je nia afero. Kia bona sento!

Mi do jam aliĝis al la sekvonta UK-o en Nitro.

Ana Ĉumbeliĉ Røssum. 05-08-2015''